Rzeźbiarze
Na wystawie oprócz prac Rodina i Dunikowskiego zostaną pokazane rzeźbiarskie portrety artystów wykonane przez rzeźbiarki, które w pewnych okresach życia związane były z nimi osobiście: Camille Claudel i Sarę Lipską.
To, co łączy obu artystów, to także ich postawa życiowa, narcystyczne zapatrzenie we własne potrzeby i aspiracje. Obaj mieli poczucie wyjątkowości swojego talentu i osoby, a twórczość pojmowali jako misję, rodzaj kapłaństwa. W wielu pracach tych rzeźbiarzy możemy jednak dostrzec rysy twarzy ich partnerek. Ważne kobiety w życiu Auguste’a Rodina to Rose Beuret i Camille Claudel. Pierwszą z nich, z zawodu krawcową, poznał podczas pracy przy frontonie teatru Gobelins, już wówczas nawiązała się między nimi relacja trwająca blisko 53 lata. W 1866 roku urodził się ich syn, którego rzeźbiarz uznał dopiero pod koniec swojego życia, a kilkanaście dni przed śmiercią Rose wziął z nią ślub. Camille pojawiła się w pracowni rzeźbiarza jako młodziutka, 19-letnia uczennica. Ich relacja przerodziła się w trwający kilka lat romans, którego zakończenie spowodowało załamanie nerwowe artystki, w wyniku którego resztę swojego życia, ponad 30 lat, Claudel spędziła w zakładzie psychiatrycznym pozbawiona możliwości rzeźbienia.
Historia
Historia Xawerego Dunikowskiego i Sary Lipskiej, najważniejszej kobiety w jego życiu, również zaczęła się od relacji mistrz – uczennica. W 1904 roku Sara podjęła studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie Dunikowski był wówczas młodym, 29-letnim profesorem rzeźby. Owocem ich związku było dziecko, które w odróżnieniu od Rodina artysta uznał przy narodzinach, dając mu własne nazwisko. Symptomatyczne jest to, że syn Rodina nosił to samo imię, co ojciec – Auguste, a córka Dunikowskiego używała swojego drugiego imienia – Xawera.
Muzeum Narodowe w Warszawie / Królikarnia
Wystawę można oglądać od 24 maja do 18 września 2016.
Następnie dostępna będzie w Muzeum Narodowym w Krakowie, od 07.10.2016 do 15.01.2017
red.
