Droga Redakcjo,
Piszę do Was z potrzeby podzielenia się frustracją, która narasta we mnie od dłuższego czasu. Mam wysokie wykształcenie – ukończyłam prestiżowe studia, posiadam specjalistyczne kursy, znam kilka języków obcych i mam doświadczenie zawodowe w swojej dziedzinie. Teoretycznie, powinno to otwierać przede mną drzwi do wymarzonej kariery, a jednak rzeczywistość okazała się zupełnie inna.
Z każdym kolejnym wysłanym CV spotykam się z odpowiedzią w stylu: „Dziękujemy za zainteresowanie, jednak poszukujemy kogoś z nieco mniejszym doświadczeniem” lub po prostu – cisza. A gdy w końcu pojawia się oferta pracy, to proponowane warunki są – nie boję się tego słowa – śmieszne. Wysokie kwalifikacje, które z takim trudem zdobyłam, są traktowane jak nieistotny dodatek, a nie jak kluczowy atut.
Nieraz słyszę, że jestem „za dobra” do stanowiska, co w praktyce oznacza, że pracodawca nie chce zapłacić mi godziwego wynagrodzenia. Mam wrażenie, że szuka się pracowników doświadczonych, ale tanich, którzy będą wdzięczni za jakąkolwiek pracę, bez względu na to, jak odbiega ona od ich kompetencji i oczekiwań. Tymczasem, ja również mam swoje ambicje, a przede wszystkim – rachunki do opłacenia.
Najgorsze jest poczucie, że moje wykształcenie i doświadczenie, które powinny być atutami, stały się przeszkodą. Wiele razy stawiałam sobie pytanie: może przesadziłam z wymaganiami wobec samej siebie? A jednak to one miały mi pomóc w osiągnięciu stabilizacji i spełnienia zawodowego.
Piszę do Was, by podzielić się tym doświadczeniem, ale również by dodać otuchy wszystkim, którzy być może przechodzą przez podobne rozterki. Wierzę, że istnieje miejsce, gdzie nasze kwalifikacje zostaną docenione – choć droga do niego okazuje się wyboista.
Serdecznie pozdrawiam,
Rozczarowana oczekiwaniami
