Sezon na grzyby w pełni! Ja od dziecka uwielbiam je zbierać. Zbierałam z babcią, z rodzicami, teraz z mężem lub przyjaciółkami. Spacer w lesie zawsze mnie relaksuje, a do tego to wielka radość w lesie grzyba znaleźć! Zwykle zbierałam prawdziwki, podgrzybki, maślaki, zajączki, kurki.
O rydzach tylko słyszałam. Moja mama często wspominała, że chodziła ze swoją babcią, która mieszkała na Kaszubach i zbierały rydze. Wspominała, że potem babcia jej smażyła takie świeżutkie na masełku.
Teraz ja zbieram rydze. Dzięki mojej przyjaciółce Basi, która mieszka na Podhalu. Właśnie w Tatrach jest ich całkiem sporo. Uwielbiają te tereny. Basia również chodziła ze swoją babcią, która jej je pokazała.
Mleczaj rydz! Inaczej rydz smaczny lub prawdziwy. Ma zwykle płaski kapelusz, jego brzeg jest lekko podwinięty. Ma piękny pomarańczowy kolor – ten sam jest kolor kapelusza i nóżki. Po jej ucięciu płynie charakterystyczne pomarańczowe mleczko.
Uwaga, jeśli nie jesteście pewni, nie zbierajcie. Niestety łatwo je pomylić z trującymi grzybami!
Rydze z patelni:
świeże rydze;
łyżka masła, można użyć klarowane;
szczypta soli.
Rydze czyścimy, płuczemy w zimnej wodzie. Osuszamy na durszlaku.
Na patelni rozpuszczamy masło, wrzucamy rydze na gorący tłuszcz.
Smażymy po kilka minut z obu stron.
Gorące podajemy na stół. Szczypta soli już na talerzu.
Można posypać siekaną zieloną pietruszką lub siekanym koperkiem.
Pycha!
Zupa rydzowa:
świeże rydze;
1 średnia cebula;
łyżka masła;
łyżka oliwy z oliwek;
1 średnia marchewka;
3 ziemniaki;
2-3 łyżki kaszy pęczak;
sól, pieprz do smaku.
Obieramy cebulę i kroimy w kostkę. W garnku rozpuszczamy masło, dodajemy oliwę. Wrzucamy cebulę, by ją zeszklić.
Następnie dorzucamy pokrojoną w kostkę marchewkę. Chwilę mieszamy.
Grzyby czyścimy, myjemy i kroimy na mniejsze kawałki. Drobne rydze mogą być w całości. Wrzucamy grzyby do garnka, podduszamy kilka minut.
Zalewamy zimną wodą. Dodajemy kaszę i ziemniaki pokrojone w grubsza kostkę.
Doprawiamy solą i pieprzem. Gotujemy na małym ogniu aż kasza będzie miękka.
Do talerza można dać kleks śmietany oraz posypać siekanym koperkiem.
Smacznego!
Rydze w słoiku:
świeże rydze;
sól.
Rydze należy oczyścić i umyć.
W garnku zagotowujemy wodę, solimy ją do smaku. Obgotowujemy rydze kilka minut. Ważne, by nie dać zbyt dużo wody (w niej zostaje również aromat grzybów, szkoda go wylewać).
Gorące grzyby przekładamy do czystego słoika, zalewamy wodą z gotowania.
Zamykamy słoik. Warto go zapasteryzować.
Zimą, gdy zatęsknimy za rydzowym smakiem, otwieramy słoik, odcedzamy grzyby i obsmażamy je na maśle.
Rydze w occie:
świeże rydze;
ocet;
liść laurowy;
kilka ziarenek pieprzu;
sól i cukier od smaku.
Te najmniejsze grzybki po oczyszczeniu i umyciu obgotowujemy w niewielkiej ilości posolonej wody.
Oddzielnie gotujemy zalewę z octu (1/3) i wody (2/3). Dodajemy do niej listek laurowy, ziarnka pieprzu, szczyptę cukru.
Obgotowane gorące grzyby odcedzamy i przekładamy do słoiczka, zalewamy je zalewą octową tak, by przykryła grzybki. Zakręcamy słoik i odstawiamy do wystygnięcia do góry dnem.
Smacznego!
Aleksandra Karkowska – autorka międzypokoleniowych książek „Banany z cukru Pudru”, „Na Giewont się patrzy”, „Marsz, marsz BATORY”, „FOTO z misiem”. Od 2015 roku prowadzi Oficynę Wydawniczą Oryginały. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Działa społecznie na warszawskiej Sadybie. Kocha fotografie i podróże.
Więcej o kulinariach znajdziecie tutaj.
