Więcej...

    Zwierzęta Mocy – koń

    Głęboko zakorzeniona potrzeba posiadania wsparcia i sił sojuszniczych, zawsze prowadziła człowieka do kreowania swojego otoczenia psychicznego i duchowego. Kultury szamańskie, większe i mniejsze religie, ale także nauka sięgały i wciąż korzystają do tego celu z antropomorfizacji zwierząt. Zwierzęta mocy stanowią duchową i energetyczną materializację potrzebnych nam cech.

    Koń

    W różnych momentach życia, różne gatunki zwierząt przychodzą do nas z tak potrzebnym wsparciem. Możesz poznać je w wizualizacji, medytacji, terapii czy hipnozie. W zależności od potrzeby indywidualnej, twoim zwierzęciem mocy może być zarówno lew jak i pchła. Nie ma lepszych i gorszych. Nie wartościujemy ich, ale z pełną uważnością przyglądamy się temu, co mówią o nas samych.

    Jeżeli twoim zwierzęciem mocy jest koń…

    Bóg zaczerpnął garść wiatru południowego i dmuchnął na niego swoim oddechem i tak stworzył konia…

    Koń jest zwierzęciem, które towarzyszyło człowiekowi od zawsze. Jeżeli rozpatrujemy Królestwo Zwierząt w kategoriach wkładu w rozwój cywilizacji człowieczej, to z pewnością koń jest na pierwszym miejscu. Asystował człowiekowi pierwotnemu w codziennym życiu, sztuce, wierzeniach. Spotykamy jego wizerunek w pierwotnych jaskiniach, w których rodziły się pierwsze plemiona, pojawia się w świętych księgach, mitologiach, legendach i apokryfach praktycznie każdej cywilizacji i kultury. Był więc nie tylko codziennym partnerem, ale także mistycznym symbolem.

    W kulturze Celtów koń był zwierzęciem totemicznym, czczonym na równi z wieloma bóstwami. Łączyli oni konia głównie z wojną, zawsze w kontekście zwycięstwa i triumfu. Był dla nich symbolem podboju i ekspansji terytorialnej. Wojowników i ich wierzchowce łączyła głęboka duchowa więź, ale w tradycji celtyckiej koń był nie tylko ich atrybutem.
    Najważniejsza bogini celtycka, Epona (inaczej Rhionna) przedstawiana była zawsze z koniem, lub źrebakami, które jej towarzyszyły. Epona była szybsza niż rumaki, co z miłości do człowieka, stało się przyczyną jej zguby.

    Mitologia

    Wg mitologii została, pomimo zaawansowanej ciąży, zmuszona do udziału w wyścigu ku uciesze niegodziwego króla. Zwyciężyła wyścig, jednak po przekroczeniu linii mety wycieńczona zmarła, wydając ostatnim tchnieniem na świat bliźnięta. To właśnie one są utożsamiane z późniejszymi wizerunkami towarzyszących Eponie źrebiąt. Wierzono, że jej Dusza pośmiertnie przyjęła postać białej klaczy, która stała się świętym zwierzęciem i ukochaną towarzyszką celtyckich kapłanek, będąc symbolem matriarchalnej pierwotnej mocy, siły i miłości.

    Podobną symbolikę konia spotykamy także w mitologii greckiej i rzymskiej, w której koń oprócz siły i wojennych atrybutów, uosabiał również płodność i ciągłość życia oraz odrodzenie. Tutaj mamy także do czynienia z jednym z elementów żywiołów, tym razem z wodą. Według mitologii Posejdon przemieszczał się rydwanem zaprzężonym w stworzone przez siebie hipokampy, mitycznych praprzodków koni, o ciele pół konia pół ryby. Wymykał się także ze swojego pałacu pod postacią ogiera, iw tej właśnie postaci uwiódł Demeter, boginię płodności. Demeter z kolei przyjmowała postać białej klaczy. Pojawia się tu niezwykłe podobieństwo wierzeń – po raz kolejny biała klacz symbolizuje kobiecą moc, siłę i płodność.

    Biały koń

    Hinduizm czci białego konia, jako wierzchowca, na którego grzbiecie przybędzie Kalkin, ostatni z dziesięciu awatarów Wishnu, który przybędzie pod koniec obecnie trwającej epoki – kalijugi i niszcząc zło doprowadzi nas do ery najwyższej moralności – kritajugi. Wiąże się go także z Waruną, bogiem wód i nieba, odpowiedzialnym między innymi za wędrówkę słońca i księżyca po niebie, utożsamiając białego rumaka z kosmosem.

    W buddyzmie skrzydlaty biały koń niesie Księgę Praw, a buddyści wierzą, że na jego grzbiecie Budda opuścił fizyczny świat.

    Koń jest także jednym ze znaków chińskiego horoskopu:

    25.I.1906 – 12.II.1907,
    11.II.1918 – 31.I.1919,
    30.I.1930 – 16.II.1931,
    15.II.1942 – 04.II.1943,
    03.II.1954 – 23.I.1955,
    21.I.1966 – 08.II.1967,
    07.II.1978 – 27.I.1979,
    27.I.1990 – 14.II.1991,
    12.II.2002 – 31.I.2003,
    31.I.2014 – 18.II.2015

    Ludzie urodzeni w tym czasie są niezależni, odważni, towarzyscy. Pasjonuje ich poszukiwanie nowych wyzwań, są wiecznie aktywni i ciekawi świata. Koń w kulturze Chin reprezentuje głównie praktyczność, miłość, oddanie, wytrzymałość i stabilność.

    Amerykanie

    Osobiście najbliżej mi do postrzegania konia przez rdzennych Amerykanów, dla których był on idealną równowagą żywiołów. Łączył w sobie płodną moc ziemi, z energią ognia, mądrością wiatru i życiodajną siłą wody. Był przewodnikiem do świata Duchów, posłańcem i tłumaczem. Jednocześnie dziko wolny, ale wolnością oswojoną. Poprzez wzajemny szacunek człowieka i zwierzęcia tworzyła się niezwykła i nierozerwalna więź, w której obie strony czuły nie tylko przywiązanie, ale także wzajemną odpowiedzialność.

    Międzygatunkowe stado, plemię Duchów Natury, w którym ludzie i zwierzęta byli równi sobie, jako elementy świata, łączące się w rytuałach przejścia w świecie Duchów.
    Każdy z nas kojarzy wizerunek dzikiego mustanga z prerii – współcześnie z tym jest on najczęściej utożsamiany. Na pierwszy rzut oka najbliżej mu zatem do żywiołu wiatru, jednak prawdziwa natura konia łączy w sobie cztery elementy żywiołów – ognia, wody, ziemi i wiatru.

    Symbole

    Podobnie jest z symbolicznymi skojarzeniami – te najpopularniejsze to oczywiście wolność, szlachetność, siła, piękno, wytrzymałość, wierność, brak barier, swoboda przemieszczania się,… ale w koniach drzemie o wiele więcej.

    Ich piękno i majestat oraz mimo dzikości, wyjątkowa głęboka więź z człowiekiem, od zawsze powodowały, że w wielu kulturach uznawane były za zwierzęta święte.
    Pomimo z pozoru płochliwej natury, koń jest zwierzęciem nieustraszonym, broniącym swojego stada do ostatniego tchnienia. Dzięki niemu przez tysiące lat ludzie przemierzali kontynenty, poszerzali swoje terytoria, podróżowali i przekazywali wiadomości. Jeszcze do połowy XX wieku był jednym z głównych „środków transportu”. Celowo określenie to wzięte jest w cudzysłów, ponieważ uprzedmiotawia tę niezwykłą istotę, która z ogromną cierpliwością, wysiłkiem, często ponad jej możliwości wiernie służyła człowiekowi w życiowej drodze realnej oraz mistycznej.

    Patron

    Koń jest przewodnikiem duchowym oraz patronem podróży, także podróży astralnych. Kiedy wchodzimy w stan wizyjny i chcemy się jak najszybciej przenieść do wyższego stanu świadomości, koń może nam pomóc zrobić to błyskawicznie. Bardzo często spotykam się z moim przyjacielem tuż po zejściu do przedsionka podświadomości, a chwilę później na jego grzbiecie mknę do wyższych stanów. Dzięki niemu żywioł powietrza pomaga mi pozbyć się z umysłu zbędnego balastu codziennych myśli, ułatwia oczyszczenie głowy i swobodną komunikację z Duszą.

    Jeżeli Twoim zwierzęciem mocy jest koń, możesz mu pozwolić stać się Twoim najlepszym przyjacielem i strażnikiem. Zaufaj mu, a poprowadzi Cię w nieznane wcześniej rejony, gdzie będziesz mógł odnaleźć starą wiedzę i prawdę o sobie. Gdy będzie potrzeba, obroni Cię przed wrogami. Będzie Twoim sojusznikiem w świetlistej walce, ale także w każdej chwili codzienności.

    Sny

    Konie często pojawiają się w naszych snach, a ich wizje najczęściej wystarczy tłumaczyć dość zwyczajnie interpretując konia jako uosobienie samego siebie. Tym samym pęta, wodze, jarzmo oznaczają zdarzenia czy sytuacje w naszym życiu, które nas hamują i zniewalają. Wolność konia i jego swobodny galop oznacza naszą gotowość do zmian, pęd w nowym kierunku, lub po prostu konsekwentny i nieprzerwany rozwój.

    Koń niesie ze sobą wiedzę i mądrość żywiołów, prowadzi i uskrzydla nasze Dusze, jest sprzymierzeńcem w drodze naszego rozwoju, i wiernym sojusznikiem w walce po stronie Światła.

    Matylda M. Jagłowska

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Proszę wpisać swój komentarz!

    Akceptuję Politykę prywatności / RODO i Regulamin serwisu

    Proszę podać swoje imię tutaj



    Inne w kategorii

    PARTNERZY