Są uwarunkowane, żeby być potulne, a jako dorosłe kobiety spełniać się w określonym czasie w przypisanych im społecznie rolach. I chociaż mamy XXI wiek, to na kobiety nadal narzuca się sztywne oczekiwania i role z nimi związane. Kobiety często chcą być lubiane i akceptowane, więc wolą porzucić siebie i swoje marzenia w zamian za przynależność, aprobatę społeczeństwa i poczucie pozornego spełnienia.
Jednak zadawalając innych i żyjąc nie swoim życiem, muszą one płacić ogromną cenę.
Jakich więc dokonujemy wyborów, chcąc zadawalać innych:
1. Wybieramy partnerów, ponieważ „to już czas” i nie chcemy być torturowane w święta kolejnymi, wścibskimi pytaniami bliskich. Nie kochamy, ale boimy się samotności, społecznej presji oraz bycia uznaną za zdziwaczałe stare panny. Wchodzimy więc w relacje, które potem okazują się dla nas niezdrowe, ale wciąż wmawiamy sobie, że lepiej jest być z kimś, niż dźwigać życie na własnych barkach.
Po kilku czy kilkunastu latach, utkwione w niesatysfakcjonujących związkach możemy albo zaczynać wszystko od nowa – co wydaje się przerażające, albo zadowolić się tym, co jest, próbując wmówić sobie, że inni mają gorzej od nas.
2. Podejmujemy decyzję o naszej drodze zawodowej kierując się radami albo presją najbliższych („artystka? – to nie zawód, tancerka? chyba żartujesz…” ). Nie chcemy „zawieść” naszych bliskich, nie chcemy ich rozczarować i dlatego wybieramy pracę, która jest akceptowana przez naszych najbliższych i która rzekomo ma na nam dać dobre pieniądze, czy prestiż.
Po latach takiej pracy, pomimo odnoszonych sukcesów, czujemy się zmęczone, wewnętrznie puste czy wypalone.
3. Kiedy doświadczamy zranień, traum i trudnych doświadczeń – często zamiast szukać pomocy wstydzimy się, obwiniamy i tłumimy nasze emocje, aby znów nie narazić się na społeczny ostracyzm lub społeczną ocenę. A jeśli nawet udajemy się po pomoc do terapeuty czy coacha – to często robimy to w tajemnicy, gdyż nie chcemy „stracić twarzy kobiety świetnie radzącej sobie ze wszystkim”.
4. Przyjmujemy role i przybieramy maski, które mają nam zjednać ludzi. Niestety – efekt jest odwroty – nie będąc sobą przyciągamy niewłaściwych ludzi, którzy nas ranią i wykorzystują. A im dłużej udajemy kogoś innego, tym bardziej zatracamy siebie i swoją tożsamość.
5. Żyjemy cudzym życiem, spełniając oczekiwania innych – naszych rodziców, przełożonych, społeczeństwa, co w ostatecznym rozrachunku drenuje naszą energię życiową i powoduje, że nie odczuwamy ani radości, ani sensu.
Boimy się własnych uczuć, wzięcia odpowiedzialności za własne życie, które oddajemy na tacy za cenę „przynależności”.
Jeśli identyfikujesz się z którymś z punktów powyżej i chciałabyś zacząć inaczej kreować swoje życie, oto kilka wskazówek:
1. Weź radykalną odpowiedzialność za siebie i swoje życie.
2. Daj sobie prawo do życia w zgodzie ze sobą – po swojemu, według własnych zasad.
3. Postaw siebie na pierwszym miejscu – tak, wmawiano Ci, że to egoizm, ale nie ma nic lepszego i dającego satysfakcję niż zdrowy egoizm.
4. I wreszcie:
Obiecaj sobie, ze już nigdy siebie nie porzucisz.
Bądź sobą, bądź przy sobie i ciesz się życiem!
Magdalena Warych – coach transformacyjny, wspiera kobiety w procesie wewnętrznej przemiany. Pomaga im odkryć siebie na nowo, otworzyć się na miłość, kobiecość i wewnętrzny magnetyzm, aby były gotowe na nowy związek i przyciągnęły partnera, jakiego pragną i na jakiego zasługują. Wspiera je w tym, aby żyły w zgodzie ze sobą i swoim sercem. Jest autorką programów dla kobiet „Kobieta Totalna”, „Uwolnij swoją Lwicę”, „Sześć kroków do przyciągnięcia miłości”.
