***
Kawalerowie recytowali wierszyk:
Hej! Kasiu, Katarzynko
Gdzie szukać cię dziewczynko
Wróżby o ciebie zapytam
Czekaj – wkrótce zawitam
Bawmy się więc w Katarzyny
Szukajcie chłopaki dziewczyny
Zapytać więc trzeba wróżby
A nuż potrzebne już drużby
„W noc świętej Katarzyny pod poduszką są dziewczyny” – pod poduszkę wkładano dziewczęce przedmioty, części garderoby czy ptasie pióro – wybranka serca miała się przyśnić, bądź karteczek z pierwszymi literami imion lub całymi żeńskimi imionami, które losowano zaraz po przebudzeniu. Wówczas recytowano:
***
Wskaż proszę wróżbo wybrankę
Żonę i przyszłą kochankę
Wyciągam karteczki cztery
Są jej imienia litery
Wróżenie z kubków polegało na losowaniu ukrytych pod nimi przedmiotów. Mogły symbolizować ożenek (np. obrączka), przypływ majątku (np. monety), dobrą pracę (zboże), chwilowy zastój (pusty kubek). Recytowano:
Kasiu daj znać, co się będzie ze mną dziać.
Dodatkowo chłopcy ścinali w tym dniu gałązkę z drzewa wiśni i wstawiali ją do wazonu – jeśli roślina zakwitła w ciągu miesiąca to zwiastowała prędki ślub.
Po katarzynkach chłopcy spotykali się na wspólnym śniadaniu i każdy zjadał sucharek na zakończenie śniadania. Który skończył jako pierwszy – jako pierwszy miał też się ożenić.
Katarzynki i andrzejki obchodzone są pod koniec jesieni, kiedy długie, jesienne wieczory można wykorzystać na ostatnie zabawy przed adwentem („Święta Katarzyna adwent rozpoczyna”).
Z czasem katarzynki zostały wyparte przez bardziej popularne andrzejki.