Canary Wharf to dzisiaj jedna z najbardziej rozpoznawalnych dzielnic Londynu, pomimo że stosunkowo młoda. Słynie z imponującej wysokości biurowców, nowoczesnej architektury i „street art”. Położona na wyspie Isle od Dogs, poprzecinana kanałami, połączona mostami i tunelami, stanowi świetne miejsce na spacer.
Historia
Canary Wharf był to teren magazynów i warsztatów portowych, zamieszkiwany głównie przez robotników portowych.
W latach 60-tych znaczenie terenów portowych w tej części Londynu znacznie spadło, dwadzieścia lat później podjęto decyzję o rewitalizacji tych terenów.
Jednak dopiero w na początku lat 90-tych, kiedy projekt został przejęty przez Kanadyjczyków, teren został przekształcony w nowoczesną dzielnicę biznesową, która stała się centrum finansowym miasta.
Zanim pójdziemy w stronę szklanych domów polecam lekcję historii, czyli wizytę w Muzeum londyńskiego Docklands (Museum of London Docklands), które znajduje się w West India Quay. Tam poznamy historię rozwoju portu londyńskiego od XVIII wieku, historię doków i ich związek z atlantyckim handlem niewolnikami. Wstęp jest bezpłatny.
Nowoczesność
Imponujące drapacze chmur stanęły w miejscu doków. Jednym z pierwszych był One Canada Square, o wysokości 235 m. Uwieńczony piramidą z czerwonym ostrzegawczym światłem dla samolotów umieszczonym na jej czubku osiąga w sumie 244 m. Do 2012 roku był najwyższym budynkiem w Wielkiej Brytanii.
Mówi się, że Margaret Thatcher, kiedy zobaczyła ten budynek po raz pierwszy, dyplomatycznie go określiła „nie do końca oszałamiającym”.
Na początku lat 90-tych XX wieku w Canary Wharf pracowało około 7 tysięcy ludzi. Z każdym rokiem coraz więcej firm, których siedziby mieściły się w City, zaczęło wynajmować nowe powierzchnie biurowe właśnie tu. Kusiły ich niższe stawki najmu czy dodatkowe zniżki podatkowe zagwarantowane przez władze. Nowa linia metra, linie szybkiej kolejki, nowe pobliskie lotnisko uatrakcyjniły to miejsce jeszcze bardziej. Dzisiaj największe firmy świata finansowego mają tu swoje siedziby, w których pracuje około 100 tysięcy osób.
Dzięki temu, że ta dzielnica został wybudowana na wyspie, pomiędzy nowoczesnymi budynkami ze stali i szkła, liczącymi nawet 50 pięter, znajdują się liczne kanały oraz kładki i mostki. Zadbano też o tereny zielone, parki i skwerki.
To co jest miłym zaskoczeniem dla oka, to zachowana spójność, pomimo różnicy stylów poszczególnych budynków. Czuć wyraźnie, że był pomysł projektu na całość dzielnicy, który wciąż jest realizowany. Dzielnica się ciągle rozbudowuje.
Street art
Dodatkową atrakcją Canary Wharf jest art street. To prawdziwa galeria sztuki! Na skwerach, w parkach, przy budynkach dzielnicy możemy podziwiać ponad 100 rzeźb i instalacji artystycznych. Ich liczba ciągle rośnie!
Rzeźba Łza (Tear), znajdująca się zaraz przy wyjściu ze stacji metra Canary Whraft, z której do centrum dzielnicy prowadzą nas szerokie, ruchome schody. To ogromna kropla wody, która daje możliwość świetnej zabawy z własnym odbiciem.
Śpiąca Głowa, znajdująca się przy wejściu do budynku na ulicy Bank Street 35, to jedna z trzech prac polskiego artysty Igora Mitoraja w tej dzielnicy.
Stojące Postacie Mężczyzny i Kobiety, które z daleka można pomylić z prawdziwymi ludźmi. Podchodząc blisko, można się zorientować, że są one znacznie wyższe.
Miłośnicy Tandemu (Tandem Lovers) – mężczyzna z głową psa pedałujący na rowerze, kobieta z głową królika siedząca na ramie roweru i miejsce dla Ciebie! To wolne miejsce aż prowokuje, by na nim usiąść.
Captivated by Colour robi efekt wow! To 80 metrowy most między Crossrail Place a One Canada Square, którego ściany i sufit to kolorowa instalacja. Kiedy idziesz nim, perspektywa kształtów i kolorów się zmienia. Tym tunelem dojdziemy do ogrodu na dachu Canary Wharf, zielonej oazy z wyjątkowymi okazami roślin.
Kilka ciekawych rzeźb znajdziemy w pobliżu Cabot Square, placu z dużą fontanną na planie koła. Przy dobrej pogodzie, budynki wokół placu pięknie odbijają się w tarli wody.
Jest tu rzeźba Uściski, dwóch mężczyzn siedzących na ławce, bardzo podobni, jednak wydają się sobie obcy.
Kolejna rzeźba to Para na ławce (The Couple on the Seat), przypominającymi trochę kosmitów?
Obie te rzeźby są częścią programu Talking Statues. Można pobrać aplikację lub zadzwonić na podany numer, by usłyszeć głos danej postaci.
Polecam zobaczyć także ławkę Minotaura i Zająca, Draped Seated Women pochodzącą z czasów II wojny światowej. Są też świecące ławki, choinka zbudowana z 75 działających sygnalizacji świetlnych, a nawet kolorowe szyby, przez które świat wygląda różowo lub niebiesko. Te ostatnie to instalacja o nazwie Shine Your Colours (czyli Zabłyszcz Swoimi Kolorami). Jest to 6 kolorowych paneli umieszczonych pomiędzy rondem Westferry Circus, a promenadą Canary Wharf. Popatrz na świat przez kolorowe szkło – naprawdę staje się weselszy! To działa!
Odpoczynek
W tej dzielnicy znajdziemy wiele parków i skwerów zachęcających do chwili relaksu. Można usiąść, np. przy promenadzie Canary Wharf, popatrzeć na Tamizę lub w Parku Jubilee, który stanowi zieloną uroczą oazę pomiędzy szklanymi biurowcami, w której znajduje się kilka wodospadów, sporo drzew i dzieł sztuki otwartej galerii ulicznej. To świetne miejsce na piknik. Ja przyszłam tu z kanapką i kawą, wtopiłam się w tłum pracowników z pobliskich biur, którzy wyszli na przerwę. Uwielbiam obserwować ludzi.
Będąc w Londynie, koniecznie tu wpadnijcie. Polecam!
Aleksandra Karkowska – autorka międzypokoleniowych książek „Banany z cukru Pudru”, „Na Giewont się patrzy”, „Marsz, marsz BATORY”, „FOTO z misiem”. Od 2015 roku prowadzi Oficynę Wydawniczą Oryginały. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Działa społecznie na warszawskiej Sadybie. Kocha fotografie i podróże.
Więcej o podróżach znajdziesz tutaj.
