Jaka jest jej wartość
Przyjaźń to największa wartość w każdej relacji. Zaczyna się od obecności drugiego człowieka i do obecności się sprowadza. Nie ma nic cenniejszego niż bycie obok drugiego człowieka, na którym nam zależy czy którego kochamy. Tu nasuwa się pytanie: ile tego czasu masz w swojej relacji z przyjacielem/przyjaciółką? Jak jesteś obecny/obecna dla drugiej strony, a może od jakiegoś czasu nie uczestniczycie w swoim życiu wcale?
Czym jest przyjaźń
Słowo przyjaciel nasuwa mi jedno zdanie, a raczej pytanie na które każdy z nas, mając prawdziwego przyjaciela, doskonale znałby odpowiedź „ do kogo zadzwoniłbyś w środku nocy, będąc w sytuacji trudnej i miałbyś pewność, że ci pomoże?” Odpowiedź definiuje dla mnie całą istotę przyjaźni. Bo przyjaciel to ktoś, na kogo zawsze możesz liczyć, kto odbierze od ciebie telefon o każdej porze dnia czy nocy i w sytuacji, gdy będziesz tego potrzebować, będzie nawet – nie będąc fizycznie obok ciebie. Ale samo przekonanie, że taki ktoś jest, że zrobi wszystko co w jego mocy, by ci pomóc – jest istotą przyjaźni. Masz kogoś takiego w zasięgu ręki?
Kilka cech przyjaźni
• bezinteresowna gotowość do działania i niesienia pomocy nie oczekując nic w zamian;
• umiejętność wejścia w cudze buty, by zrozumieć drugiego człowieka;
• być wsparciem i umieć słuchać bez oceniania;
• zaufanie i pewność, że dotrzyma powierzonych mu tajemnic czy trosk;
• szanuje twoje zdanie i poglądy;
• jest obecny w twoim życiu;
• jest dla ciebie ważny i nie wyobrażasz sobie życia bez niego;
• trwasz przy nim w każdej trudnej sytuacji, słuchając setny raz tej samej wpędzającej w depresję piosenki.
To tylko kilka, moim zdaniem najważniejszych cech przyjaźni, o których warto wspomnieć i przypomnieć. Poza nimi jest cała długa lista i każdy z nas może na kartce papieru wypisać, jakie cechy przyjaźni dla niego są ważne, istotne. I zadać sobie pytanie: Czy ja, jako przyjaciel daje to drugiej stronie lub czy sam je otrzymuję od bliskiej mi osoby?
Co buduje przyjaźń?
Kiedy możemy poznać, że relacja, jaką tworzymy z drugą osobą jest wartościowa? Każda relacja tworzona jest przez minimum dwie osoby, które są tak samo mocno zaangażowane w jej budowanie jak my. Mówi się, że każda ze stron wnosi daną wartość do relacji. Buduje się jej fundament oparty na zaufaniu, wzajemnym szacunku i zrozumieniu oraz dzieleniu się wszystkim, co dla nas jest ważne. Jednak bez czasu poświęconego na tę relacje będzie to bardzo trudne. To co buduje przyjaźń przekłada się na poświęcony czas, uwagę i czyny względem drugiej strony. Kiedy ostatnio twój przyjaciel poświęcił ci swój czas i uwagę?
Mało, a znaczy tak wiele…
Zawsze wyobrażałam sobie taką przyjaźń aż po grób. Dwie nierozerwalne niczym istoty które nikt i nic nie poróżni. Mimo upływu lat, przybywających zmarszczek na twarzy i przygaśniętym błysku w oczach zawsze znajdujące czas dla siebie i na swoje sprawy. Sądziłam, że z wiekiem relacje te są mocniejsze i trwalsze, ale rzeczywistość potrafi nas rozczarować.
Wieczny brak czasu, tysiące wymówek powodują, że napawam się lękiem i obawami, czy się uda odzyskać to, co zostało utracone przez lata i co gorsza – czy to przetrwa. Brak uczestniczenia w czyimś życiu, brak rozmów, poza odfajkowanym zdaniem w treści sms czy na messengerze – hej co u ciebie? Czy to wystarczy by mówić o przyjaźni?
Czy w natłoku codziennych spraw, obowiązków, wielkich miłości, bo nagle ktoś nowy pojawił się w naszym życiu nie da się znaleźć choć chwili na czas dla siebie? Zamiast oddalać się z dnia na dzień od siebie i w gruncie rzeczy stać się dla siebie kimś obcym.
Mało się mówi o tym, co czujemy, czego nam brakuje. Otwórzmy się i nie bójmy otwarcie zapytać jak coś niepokojącego dzieje się w naszej relacji, zawalczmy i nie poddawajmy się bez walki. Nie wstydźmy się powiedzieć, że kogoś nam brakuje. Fajnie jest być przyjacielem, ale równie ważne samemu go posiadać.
Jaka jest rola przyjaciela?
Istotna! Poczucie bezpieczeństwa, akceptacji i pamięć o wszystkich radosnych czy też smutnych chwilach, w jakich mieliśmy obok siebie kogoś ważnego jest nieoceniona. I ta myśl, ile jeszcze pięknych i dobrych chwil jest przed wami, ale czy one się wydarzą? Zależy tylko od was. Wiele razy byłam dla kogoś oparciem, nawet by pomilczeć w ciszy, by się wygadać, poradzić, ale nie zawsze spotykałam się z wzajemnością. To co, by wydawało się oczywiste, wcale takie nie było i nie jest. Oczywiście nikogo na siłę nie da się uszczęśliwić, jednak smutny jest fakt, że zbyt łatwo i szybko rezygnujemy z tego, co było kiedyś i jest ważne.
Najpiękniejsze, co ofiarowuje nam przyjaźń to świadomość, że nie ze wszystkim musimy mierzyć się sami. Że mi mimo różnic, odmiennego zdania czy poglądu nadal możemy na siebie liczyć. Że w całej stercie trosk jest ktoś kto poda nam rękę czy powie dobre słowo.
Jak wygląda wasza przyjaźń? Przyglądaliście się jej kiedyś z bliska? Co wam daje, czym dla was jest? Czasem warto się temu przyjrzeć, zbyt wiele rzeczy nam umyka, ucieka przez palce właśnie z braku czasu, by poświęcić temu chwilę uwagi. Kim jest wasz przyjaciel i jakim przyjacielem sami jesteście. Tak niewiele, a znaczy tak wiele, ale wszystko sprowadza się do czasu i uważności.
Czy każda przyjaźń może się skończyć?
Oczywiście że tak! Ale czy musi?
To ile dajemy z siebie, ile czasu poświęcamy, by dbać o tę relacje znacząco wpływa na jej jakość i stan. Czy interesujemy się, co słychać u naszej przyjaciółki, czy jest szczęśliwa, czy czegoś nie potrzebuje, pokazuje naszą troskę o nią samą. Przyjaźń, jak każda inna relacja wymaga chęci i udzielania się dwóch osób. Bo choćby jedna stawała na głowie, nie uda się. Może początkowo, bo jest zawsze w gotowości, by brać czynny udział w tej relacji – ale jak długo sama da radę to utrzymać? Pewnie niedługo lub gdy dojdzie do wniosku, że to układ jednostronny, gdzie jest – gdy ktoś jej potrzebuje, ale pozostaje sama w sytuacji gdy też ona potrzebowałaby wsparcia i ramienia do wypłakania. Zabraknie sił do walki. Utraconego czasu nie da się cofnąć, straconych lat bez rozmów, bez obecności również. Zawsze można zacząć od początku, ale to już nie będzie to samo. To już będzie inna historia, dwóch innych osób na innym etapie swojego życia.
Oczywiście są przyjaźnie na całe życie – i niejedna osoba szczerze wam zazdrości, że możecie ich doświadczać. Dlatego dbajcie o nie i pielęgnujcie je. Jeśli gdzieś zbłądziliście, zawróćcie z tej ścieżki, usiądźcie, pogadajcie szczerze i nie odpuszczajcie tego, co kiedyś was połączyło.
W dzisiejszych czasach bardzo trudno o prawdziwego, lojalnego przyjaciela. Tym bardziej, jak macie u boku kogoś, kogo znacie prawie całe swoje życie, z kim przegadaliście tysiące godzin, i przeżyliście wzloty i upadki, pierwsze miłości i rozczarowania – nie czekajcie!
Sięgnijcie za telefon by pogadać, lub zapukajcie do jego drzwi. Zapewne ktoś tam, po drugiej stronie wciąż na was czeka.
Wierzę , że chcieć, znaczy móc. Życzę wam pięknych przyjaźni i odwagi, by zawalczyć o te, które gdzieś chwilowo się pogubiły.
I na koniec kilka moich ulubionych cytatów o przyjaźni, które ukazują istotę i ważność tej relacji:
„Kiedy masz przyjaciela, nigdy nie jesteś sam”. – Thomas Fuller
„Trzeba być wielkim przyjacielem, żeby przyjść i przesiedzieć z kimś całe popołudnie tylko po to, żeby nie czuł się samotny. Odłożyć swoje ważne sprawy i całe popołudnie poświęcić na trzymanie kogoś za rękę”. – Anna Frankowska
„Obecność jest jednym z najwspanialszych prezentów, jaki możesz podarować drugiemu człowiekowi. Nie musisz nie wiadomo czego robić, wystarczy, że jesteś”. – Marcin Wójcik
Ściskam
Anka
Źródła:
https://sjp.pwn.pl/slowniki/przyjaźń.html
Więcej o psychologii znajdziecie tutaj.
